Υπέροχα ξεκίνησε το 2012 και για να με βάλει εξ’ αρχής στο πνεύμα ο κύριος νέος έτος μου χάρισε μια υπέροχη ωτίτιδα και μου αφαίρεσε ένα σημαντικό μέρος της ακοής μου.
Και όταν λέω σημαντικό μιλάω σε ποσοστά ένα 90%.
Να μην σας τύχει σας λέω – να μην σας τύχει. Χίλιες φορές να σας αρπάξει το ρολό, να χάσετε τα κλειδιά σας, να σας φορέσει το στεφάνι σας υπέροχο κέρατο ΠΑΡΑ να χάσετε την ακοή σας.
Κάθομαι στο γραφείο, κοιτάζω τριγύρω, και απλός νεύω καταφατικά σε όποιον θεωρώ ότι μου απευθύνει τον λόγο, και καλά ότι καταλαβαίνω! Αποτέλεσμα: έχω φορτωθεί χίλιες δυό μ@κ@κίες που σε καμία άλλη περίπτωση δεν θα συναινούσα. Έχω στήσει 3 διαφορετικούς ανθρώπους σε ραντεβού που δεν κατάλαβα ότι έκλεισα και φυσικά δεν πήγα και τέλος συνεχώς μου πετούν διάφορα χαρτάκια από δεξιά και αριστερά κάθε φορά που χτυπάει επί ώρα το κινητό ή σταθερό τηλέφωνο μου και δεν το απαντώ.
Δράμα σας λέω δράμα (και Σέρρες μη σας πω).
Η δε αγωγή που ακολουθώ φαντασμαγορική. Τώρα ξέρω να σας πω πως πέθανε η Marilyn. Ωτίτιδα είχε και έπαιρνε την ίδια αγωγή. Μια κατατονία, ένα ζαβλάκωμα, μια υπνηλία το άλλο πράγμα. Σέρνομαι στα πατώματα. Μέχρι να σηκώσω το ένα πόδι το άλλο έχει πάθει παραπληγία. Τέτοια νύστα από την πενταήμερη στην Τρίτη λυκείου είχε να με πιάσει.
Βέβαια έχει και τα καλά του! Είδα ειδήσεις μετά από 2 μήνες. Υπέροχες σας λέω είναι χωρίς ήχο. Τους βλέπεις όλους πάνε, έρχονται, χειρονομούν, για κάποιο μυστήριο λόγο χαμογελούν και φαντάζομαι τους διαλόγους:
Κύριε πρωθυπουργέ να δώσουμε αυξήσεις 5% ή μήπως 12% το 2012?
Να καταργήσουμε το τέλος ακινήτων?
Να μειώσουμε την ΔΕΗ?
Να αυξήσουμε τις επενδύσεις?
Να φυλακίσουμε επιτέλους κάποιον πολιτικό? και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Αλλά σας το είπα ήδη, η αγωγή που παίρνω έχει παρενέργειες και με μεταφέρει σε μια άλλη χώρα φανταστική.
